Wykiełkować bulwy, zakopać je w ziemi, podlać i czekać na pędy - wydawałoby się, co jest łatwiejsze? W rzeczywistości sadzenie ziemniaków wymaga od ogrodnika większej pomysłowości - przed kontynuowaniem Ta trudna procedura, musisz pomyśleć o tym, jak zamierzasz zwalczyć chwasty, wodę i zgiełk krzaki. Proponujemy zapoznanie się z pięcioma sposobami sadzenia ziemniaków - nasz wybór spodoba się zarówno miłośnikom eksperymentów, jak i ostrożnym ogrodnikom.
Polecam przeczytać: Uprawa ziemniaków w technologii Kvartalnovaya - 10 kg / mkw. m²
Lądowanie łopatą
Bulwy przygotowuje się do sadzenia przez ogrzewanie na słońcu przez 2 tygodnie - tyle czasu zajmuje kiełkowanie ziemniaków. Bezpośrednio przed sadzeniem w ziemi wykopuje się 10-20 dołków o głębokości 8-10 centymetrów. Wypełnione są mieszaniną zgniłego kompostu i próchnicy z dodatkiem nitroammofoski. Na dnie dołków ziemniaki układa się jeden po drugim. Otwory do sadzenia są zasypane ziemią, łóżka wyrównane grabiami.
Niewątpliwą zaletą tej techniki jest jej prostota. Ma jednak szereg wad: na przykład pielęgnacja krzewów ziemniaka po posadzeniu może być bardzo trudna. Ponadto rośliny często stają się słabe i nierozwinięte z powodu braku pożywienia.
Lądowanie w okopie
Technika sadzenia w wykopie pozwala na uzyskanie obfitych zbiorów - zwykle usuwa się dwa razy więcej ziemniaków z łóżek niż przy użyciu konwencjonalnej technologii.
Zaczynają przygotowywać miejsce do sadzenia jesienią. Na środku łóżka kopią szeroki rów głęboki na około 50 centymetrów. Powstałe zagłębienie wypełnia się mieszaniną torfu, próchnicy, obornika i odpadów roślinnych i pozostawia na „zimę”, zakryte od góry czarną folią.
Wiosną, gdy gleba nagrzewa się do temperatury 6-8 ° C, folia jest usuwana, na dnie wykopu układane są bulwy, wcześniej wykiełkowane i potraktowane środkami dezynfekującymi. Wierzch ziemniaków przykrywa się warstwą ziemi darniowej zmieszanej z próchnicą lub zgniłym kompostem. Polietylen jest ponownie rozciągany na łóżkach, tym razem przezroczysty.
Pierwsze pędy pojawiają się za dwa tygodnie. Młode rośliny ostrożnie przykrywa się cienką warstwą odżywczej mieszanki gleby i ponownie przykrywa folią. Gdy na powierzchni ziemi pojawią się nowe pędy, procedurę powtarza się. Po raz trzeci w polietylenie wycinane są otwory, aby zapewnić krzewom dostęp do światła i powietrza. Ziemniaki nadal uprawia się pod osłoną folii - pozwala to nie tracić czasu na hilling i zwalczanie chwastów.
Holenderska technologia
Z technologii Holland korzystają właściciele dużych działek, którzy mają do dyspozycji duży sprzęt rolniczy - ciągnik jednoosiowy, pług i kultywator. Szczególną uwagę zwraca się na wybór materiału do sadzenia - tylko najlepsze bulwy nadają się do sadzenia w technologii holenderskiej.
Ziemniaki sadzi się w rzędach, pozostawiając 75 centymetrów między rowkami i 30 centymetrów między krzakami. Rzadkie lądowania są znacznie wygodniejsze w obsłudze z ciągnikiem prowadzącym - do tego została zaprojektowana ta technika.
Latem nasadzenia są kilkakrotnie traktowane herbicydami i insektycydami, trzykrotnie podlewane i spuszczane. Po 3-4 latach krzewy są wykopywane - stare rośliny nie są w stanie przynieść dużych plonów.
Metoda Meatlidera
Metoda Meatlider polega na stosowaniu do sadzenia ziemniaków redlin lub rzędów o szerokości do 50 cm. Takie wydłużone wąskie rabaty są z obu stron ograniczone ziemnymi guzkami - pomagają zatrzymać wodę i hamują wzrost chwastów. Grzbiety znajdują się w odległości 75-100 centymetrów od siebie.
Ziemniaki sadzi się na każdym łóżku w dwóch rzędach w szachownicę. Bulwy układa się na dnie otworów o głębokości 8-10 centymetrów, pozostawiając odległości do 30 centymetrów między krzewami. Przed włożeniem ziemniaka do dołka napełnia się go niewielką ilością biohumusu.
Metoda Meatlider polecana jest ogrodnikom z ograniczoną przestrzenią - technologia pozwala zebrać obfite plony nawet z małych działek. Dzięki tej technice ziemniaki można uprawiać nawet na zboczu nie stromego wzgórza - wystarczy zastąpić łóżka wąskimi skrzynkami ustawionymi jeden na drugim „drabiną”.
Technologia Gülich
Technologia Gülikha polega na wyhodowaniu każdego krzewu ziemniaczanego osobno - na własnym miniaturowym rabacie ogrodowym o wymiarach 100 na 100 centymetrów, ograniczonym zderzakami lub kołkami.
Bulwy układa się w dołkach skiełkowaną stroną do dołu - po kilku pędach znajdują „wyjście” i zaczynają wyrywać się z ziemi, otaczając ziemniaka zielonym pierścieniem. Niewielką ilość mieszanki gleby wlewa się do środka takiego pierścienia, przez co pędy zaczynają odchylać się na boki i rosnąć. Procedura jest powtarzana, gdy pojawiają się pierwsze liście i kilka razy w ciągu sezonu. Technologia Gülikha pozwala wyhodować potężne krzewy, które mogą przynieść obfite zbiory - z jednej rośliny zwykle usuwa się do 16 kilogramów ziemniaków.
Czy sadzisz ziemniaki na wsi?
Oryginalny artykułi wiele innych materiałów, które możesz znaleźć na naszej stroniestronie internetowej.
Przeczytaj także: Jak pozbyć się strzał z łuku? Doświadczeni ogrodnicy ujawniają sekrety