Kiedyś helikoptery dosłownie wywróciły koncepcję lotnictwa do góry nogami. Byli w stanie zająć bardzo szczególną niszę w dziedzinie transportu pasażerskiego i towarowego. Co najważniejsze, helikoptery mogą być używane do wykonywania bardzo specyficznych zadań, których nie można wykonać z innymi pojazdami. Z każdym rokiem coraz trudniej w to uwierzyć, ale kiedyś krajowy przemysł lotniczy był jednym z wiodących na świecie. Nasz dzisiejszy bohater stał się triumfem myśli inżynierskiej radzieckich konstruktorów śmigłowców.
W krajowych otwartych przestrzeniach śmigłowiec ten w klasyfikacji fabrycznej nosi nazwę Mi-12 lub V-12. Piękny przydomek „Homer” nadali mu zagraniczni partnerzy podczas zimnej wojny. Tak eksperci NATO sklasyfikowali „dwunaste” na liście wyposażenia swojego potencjalnego przeciwnika. Historia B-12 rozpoczęła się u progu lat sześćdziesiątych XX wieku, kiedy w końcu stało się jasne, że śmigłowce towarowe zajmą niezwykle ważną niszę nie tylko w wojsku, ale także w cywilnym sektorze gospodarki.
Rozwój Mi-12 rozpoczął się w 1959 roku w Biurze Projektowym Mil, po odpowiednim umieszczeniu go przez Radę Ministrów Związku Radzieckiego. Został oparty na wczesnych projektach krajowych śmigłowców towarowych i towarowo-pasażerskich. Wśród nich były projekty Jak-24 i niedokończony Jak-60. Samochód rozwijaliśmy od prawie 10 lat. W 1971 roku radziecka nowość została pokazana na wystawie technologii w Le Bourget, gdzie Mi-12 zrobił plusk, przewyższając ładowność prawie czterokrotnie większa niż amerykańskie ciężkie śmigłowce CH-53 Sea Stallion firmy Sikorsky i CH-47 Chinook z Boeinga.
CZYTAJ TAKŻE: „Gumowa” wyspa w Afryce: dlaczego wielu chce mieszkać w najbardziej zaludnionym obszarze świata
Radziecki V-12 był napędzany przez dwie turbiny gazowe D-25VF o łącznej mocy 13 tysięcy koni mechanicznych. Śmigłowiec posiadał przedział ładunkowy o wymiarach 28,15x4,4x4,4 metra z trapem i włazem. Uzupełnieniem tego ostatniego był system wyciągarek elektrycznych, który umożliwiał ładowanie Mi-12 bezpośrednio w powietrze. Przy masie 69,1 ton maksymalna masa startowa wynosiła 105 ton. Przedział ładunkowy umożliwiał transport do 196 żołnierzy. Wymiary maszyny wraz ze śrubami to 37x35x12,5 metra. Załoga śmigłowca znajdowała się w dwukondygnacyjnym kokpicie i liczyła od 6 do 10 osób. Maksymalna prędkość lotu 260 km / h, zasięg 500 km, pułap statyczny 600 metrów.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Pomimo sukcesu projektu inżynierskiego, sensacji na wystawie i doskonałych osiągów, powstały tylko 2 śmigłowce Mi-12. Początkowo realizacja projektu była pod każdym względem opóźniona, a ostatecznie zdecydowano o rezygnacji z seryjnej, a nawet niewielkiej produkcji „Homerów”. Wyjaśnia to fakt, że helikopter rzekomo nie ma wszystkich niezbędnych cech. Ponadto pojawiły się tańsze, choć mniej efektowne modele z śmigłowcami Mi-6 i Mi-10.
Jeśli chcesz poznać jeszcze ciekawsze rzeczy, zdecydowanie powinieneś o nich przeczytać jak stała się platforma dla helikopterów z wieżą latarni marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych do hotelu dla ekstremalnych miłośników.
Źródło: https://novate.ru/blogs/300920/56213/