Zadzwoń na plac budowy: - Sidorowie, czy już ułożyłeś rury w okopach? - Tak, wczoraj. - W takim razie natychmiast idź spać! - „Jak mówisz…”, pomyślał Sidorow i zwinięty w kłębek zasnął w przyczepie
Anegdota ze strony - „anekdoty.ru”
Witaj drogi przyjacielu, cieszę się, że mogę powitać Cię na moim przytulnym kanale, wszystko opisane poniżej opiera się na moim doświadczeniu jako hydraulik.
Pod koniec lat 90. do naszego miasta przyjechało kilka ekip, które miały wymienić rury wodociągowe i kanalizacyjne. Co jest niezwykłe? Zwykłe brygady, których wystarczy do dziś. Ale te brygady zostały specjalnie przeszkolone. Wymienili żelazo i żeliwo na plastik... To znaczy pierworodni podczas pracy z nowymi rurami polimerowymi w naszym mieście.
Rury i kształtki były tureckie w kolorze szarym. A żeby mieć prawo je spawać, trzeba było mieć skorupę, za którą zostaliśmy wysłani do stolicy regionu na studia.
Zastanawiałem się więc w tamtych czasach, po co sprowadzano rury i technologię spawania mufowego z zagranicy. Czy związek nie mógł tego wymyślić i promować? Dlaczego ślusarz nadal cierpiał z powodu ciężkiego żeliwa do kanalizacji i żelaznych rur do zaopatrzenia w wodę, które musiały być spawane za pomocą spawania elektrycznego i gazowego.
To ciekawe, ale już w latach 70. podręczniki dotyczące hydrauliki opisywały ogromne zalety rur polimerowych nad żelazem i żeliwem.
Są wady, ale można je łatwo zrekompensować ogromnymi zaletami.
W jakiś sposób w naszym zespole remontowym w połowie 2000 roku rozpoczęła się rozmowa na ten temat. Wówczas brygadzistą naszego „hop-teamu” był mężczyzna w wieku emerytalnym, pochodzący z Ukrainy. Oto, co nam powiedział - w jego ojczyźnie już w latach 80. układano rury z polietylenu, wtedy wydawało im się, że nowa technologia zostanie rozpowszechniona w całej Unii. Ale tak się nie stało, z kilku prostych powodów, oto jego ustalenia:
Partia komunistyczna nie była zainteresowana zwiększonym rozwojem produktów polimerowych w przemyśle rurociągowym. W spichlerzach ojczyzny było duże ilości rudy żelaza, zaostrzono przemysł do produkcji rur metalowych. A nowa technologia nie wzbudziła zaufania i nie chcieli zmniejszyć tempa produkcji rudy żelaza dla gospodarki kraju. Lepiej żyć w pokoju, staromodnym sposobem ...
W związku z tym dostępne były wszystkie technologie produkcji i montażu materiałów polimerowych, ale nie chciano ich specjalnie wprowadzać do produkcji. Po co zepsuć stare, dobrze funkcjonujące, w nieznane i nie dopracowane...
Tak więc niechęć do rozwoju, do życia w staroświecki sposób, zatrzymuje postęp. Ponadto w latach 90. kraj zaczął się zapadać, a tam trzeba było pomyśleć o kawałku chleba...
Od SW. Timofey Michajłow.