Bez względu na to, co mówili, w Związku Radzieckim było wiele interesujących rzeczy. I na pewno nikt z nas nie zobaczy czegoś takiego we współczesnym świecie. Jednym z tych niezwykłych obiektów były osady na Svalbardzie. W sumie było ich trzech - Grumant, Barentsburg i Pyramid.
1. Trochę historii
Na tym archipelagu złoża węgla odkryto w czasach przedrewolucyjnych. A potem kraj zaczął tam wydobywać minerały. Proces wydobywczy trwał do 27 roku. ostatni wiek. Od 1927 do 1931 prawie nie wykonano żadnej pracy. I dopiero w 31. utworzono trust pod nazwą „Arktikugol”. To on powrócił do intensywnego rozwoju tych miejsc.
W ciągu kilku lat sytuacja całkowicie się zmieniła, a do 40. roku wydobyto 500 000 ton produktu i wysłano go na kontynent z kopalni zbudowanych na wyspie. Ten węgiel w pełni zapewnił północną część stanu. Oczywiście wraz z początkiem wojny nastąpiły zmiany. Niemcy zniszczyli kopalnie, konstrukcje i budynki.
Ale gdy tylko nasze wojska odniosły zwycięstwo, zaczęły myśleć o wznowieniu wydobycia węgla. W 46 roku wysłano tu ekipy budowlane i górników. Podniesienie z ruin kopalni Grumant i Barentsburg zajęło dwa lata, aby przywrócić na nich produkcję. „Piramida” pojawiła się w 56 roku. W pobliżu wszystkich kopalni powstawały małe miasteczka o dokładnie takich samych nazwach.
2. Życie w niezwykłych miastach
Głównym był Barentsburg, a słynną Piramida. Chodziło o ostatnie miasto, w którym kręcono filmy dokumentalne zarówno w Związku Radzieckim, jak i po jego upadku. Życie w każdym z miast było prawie takie samo, ale weźmy na przykład Piramidę.
Pracownicy przyjechali tu na zmianę, która trwała dwa lata. Zarobki tutaj były wysokie - do tysiąca rubli. Wydano niewielką część, a resztę przelano do książeczki oszczędnościowej. Gotówkę można było przeznaczyć na zakup towarów w sklepach miejskich. Zasadniczo wybór padł na sprzęt AGD i AGD. Próbowano tu dostać się do pracy z całymi rodzinami, z dziećmi. Pełno tu było przedstawicieli młodego pokolenia.
Władze zadbały o infrastrukturę miasta: przedszkole, liceum, a nawet pracownię baletową. Ale są to częste zdarzenia nawet w innych małych wioskach. Najciekawsze jest to, że w tych trzech miastach wszystko było darmowe. Pracownicy i ich rodziny mieszkali w komfortowych mieszkaniach. Nikt nie zapłacił za mieszkanie. A w stołówkach miejskich jedzenie było darmowe, a ludzie mogli tu zjeść w dogodnym dla siebie czasie.
CZYTAJ TAKŻE: Dlaczego wiele starych wiejskich domów z początku ubiegłego wieku nie ma kominów
Miasto posiadało własne szklarnie, w których uprawiano różne warzywa: cebulę, ogórki, pomidory. Działał kompleks hodowlany trzody chlewnej i ferma inwentarska. Ponadto funkcjonowała siłownia, basen i siłownia ze sprzętem do ćwiczeń. Nikt też za to wszystko nie zapłacił.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Pod koniec lat dziewięćdziesiątych miasto zostało „zablokowane” ze względu na bardzo wysoki koszt wydobycia węgla. Obecnie jest w nim pięć osób zimą i sześćdziesiąt latem. Osada Pyramida dołączyła do listy rosyjskich miast-widm na północy.
Kontynuując temat, przeczytaj równie ciekawą historię Sarow - radzieckie miasto, którego nie było na mapach, ale tym, którzy chcą w nim mieszkać, wciąż nie ma końca.
Źródło: https://novate.ru/blogs/170620/54941/