Podczas drugiej wojny światowej alianci dostarczali ZSRR nie tylko surowców. Znaczna część Lend-Lease składała się z różnego wyposażenia: pociągów, ciężarówek, SUV-ów, a także samolotów, a nawet czołgów. Front Wschodni otrzymał do pomocy zarówno pojazdy amerykańskie, jak i brytyjskie. Był między innymi jeden angielski czołg, który radzieccy wojownicy kochali bardziej niż inne. Co to był za samochód?
W 1941 roku brytyjski premier Winston Churchill mówił o tym czołgu: „Maszyna, która nosi moje imię, ma więcej wad niż ja!” Jak można się domyślić z cytatu, czołg nazywał się „Churchill”. Nie jest do końca jasne, co premier chciał osiągnąć takim stwierdzeniem: zbesztać brytyjskich projektantów czy pochwalić się.
Czołg Churchill został zaprojektowany i zbudowany w latach 1939-1940. Był to ciężki pojazd bojowy o klasycznym układzie czołgu. Jego waga (przy pełnym wyposażeniu) wynosiła 37,9 tony. Załoga składała się z 5 osób. Ciężki czołg był produkowany przez całą wojnę i był używany do końca lat pięćdziesiątych XX wieku. Łącznie wyprodukowano 5640 takich maszyn.
Wymiary pojazdu bojowego wynosiły 7442x3251x2450 mm. Prześwit zbiornika wynosi 530 mm. Churchill był napędzany 12-cylindrowym, chłodzonym cieczą silnikiem gaźnikowym o mocy 350 koni mechanicznych. Prędkość na autostradzie wynosiła 25 km / h. W trudnym terenie - 17 km / h. Pełny zbiornik wystarczał na odpowiednio 250 i 170 km. Zawieszenie maszyny kulowej jest indywidualne, na sprężynach pionowych.
Brytyjski czołg miał bardzo ciężki pancerz. Do jej stworzenia użyto walcowanej i odlewanej jednorodnej stali. Pancerz przedni w różnych wersjach wahał się od 101 do 152 mm. Przez długi czas Churchill stał się jedną z najbardziej wytrwałych maszyn na polach bitew II wojny światowej. Uzbrojenie mogło być bardzo zróżnicowane. W zależności od modyfikacji Churchillie były wyposażone w różne działa przeciwpancerne (40 mm, 57 mm i 76 mm), małe haubice (75 mm i 95 mm), miotacze ognia. Czołg był również wyposażony w 2 do 3 karabinów maszynowych dużego kalibru. Zwykle były to 7,92 mm BESA i 7,7 mm Bren.
Ścieżka bitwy pod Churchillem była długa i krwawa, nie zawsze chwalebna, zwłaszcza na początku wojny. Wynika to z faktu, że pierwsze modele miały szereg istotnych problemów konstrukcyjnych i nie mogły pochwalić się naprawdę dużą niezawodnością. Większość niedociągnięć wyeliminowano dopiero w późniejszych modelach czołgu, produkowanych od 1943 roku. Jednak nawet wtedy zawieszenie i gąsienice pozostały najsłabszym punktem pojazdu. Churchillies widzieli Afrykę, Francję, Belgię i Normandię w 1944 roku, po drugiej wojnie światowej odwiedzili Koreę. I oczywiście Churchillies przeszli przez Lend-Lease do ZSRR.
CZYTAJ TAKŻE: Dlaczego radzieckie czołgi mogą skakać, ale czołgi NATO nie
Pierwsze 10 jednostek przybyło do Związku Radzieckiego w czerwcu 1942 roku w niesławnym konwoju PQ-17. We wrześniu przybyły kolejne 74 czołgi. Wszystkie inne czołgi zostały dostarczone w 1943 roku. W okresie od stycznia do marca do ZSRR sprowadzono 169 kolejnych Churchillów. Wyposażono je w czołgi strażników. Pierwsze doświadczenia z używaniem brytyjskich pojazdów były nieudane. Zidentyfikowano wiele wad czołgu, zwłaszcza z punktu widzenia jego przydatności do walki w warunkach „rosyjskiej zimy”. Radzieccy inżynierowie zostali zmuszeni do przeprowadzenia własnej modernizacji.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Pomimo wielu istotnych niedociągnięć Churchill radził sobie dobrze na froncie wschodnim i bardzo lubił rosyjskich strażników czołgów. Brytyjskie czołgi dobrze spisały się pod Leningradem, walczyły pod Stalingradem i brały udział w szturmie na Wyborg. Z reguły ciężkie pojazdy rzucały się na najtrudniejsze odcinki przełomu. W rezultacie do 1 czerwca 1944 r. W Armii Czerwonej pozostały tylko 54 Churchille, z czego tylko 3 były w ruchu. Był zabawny epizod w bitwie pod Kurskiem, kiedy to 4 Churchillom udało się przez wiele godzin powstrzymać niemiecką ofensywę bez ponoszenia strat. Maszyny wykonały swoje zadanie. Radzieckie załogi czołgów zakochały się w tym pojeździe przede wszystkim za niesamowicie gruby pancerz.
Jeśli chcesz dowiedzieć się jeszcze ciekawszych rzeczy, powinieneś przeczytać dlaczego czołgiści na hełmach wykonane są wypukłe paski.
Źródło: https://novate.ru/blogs/080620/54831/