Druga wojna światowa stała się największym konfliktem zbrojnym, najbardziej dramatyczną i najciemniejszą kartą w historii ludzkości. Powszechnie przyjmuje się, że epokowy konflikt, który w rzeczywistości stał się kontynuacją I wojny światowej, rozpoczął się 1 września 1939 roku. Najważniejszy etap II wojny światowej rozpoczął się 22 czerwca 1941 r., Kiedy Niemcy przeprowadzili zdradziecki atak na Związek Radziecki. Naziści mieli nadzieję, że zdołają zniszczyć kraj Sowietów w zaledwie 2 miesiące.
23 czerwca 1941 Sekretarz Wojny Stanów Zjednoczonych Henry Lewis Stimson przedstawia prezydentowi Franklinowi Rooseveltowi raport o sytuacji w ZSRR. Według amerykańskiego wywiadu i niemieckiej kwatery wojskowej całkowite przełamanie oporu Armii Czerwonej zajmie około 6 tygodni. 30 czerwca ukazał się kolejny numer tygodnika amerykańskiego „Time”. Jego głównym artykułem był artykuł z nagłówkiem: „Jak długo potrwa Rosja?” W artykule znalazły się słowa: „O tym, czy bitwa o Rosję stanie się najważniejszą bitwą w historii ludzkości, nie rozstrzygają żołnierze niemieccy. Odpowiedź zależy od Rosjan ”.
Ciekawostka: dlaczego Niemcy potrzebowały wojny?
Niemcy znajdowały się w najbardziej niepewnej sytuacji w porównaniu z innymi wiodącymi mocarstwami europejskimi. W kraju dotkliwie brakowało zasobów, w tym żywności. Obliczenia nazistów na następne 20-30 lat dla Niemiec były bardzo rozczarowujące. W szczególności kraj był zagrożony głodem. Oczywiście wszystkie takie „kalkulacje” zostały przeprowadzone z punktu widzenia, że Niemcy na dłuższą metę są otoczone tylko wrogami. Zajęcie terytoriów Związku Radzieckiego pozwoliłoby Rzeszy rozwiązać wszystkie problemy gospodarcze.
W przeważającej części niemieckie kierownictwo i dowództwo armii rozumiały, że nie będą w stanie prowadzić przedłużającej się wojny ze Związkiem Radzieckim. Cztery czynniki wskazywały na nieuchronność niemieckiej klęski w przedłużającej się wojnie. Pierwszy - ZSRR w 1941 roku miał rozwój i potężny przemysł. Po drugie, zasoby zasobów naturalnych w ZSRR były znacznie większe niż w Niemczech i krajach Osi. Po trzecie, ZSRR nie miał takich problemów logistycznych z transportem surowców, jakie miały Niemcy. Po czwarte, zasoby mobilizacyjne ZSRR (zarówno wojskowe, jak i siły roboczej) były znacznie wyższe niż w Niemczech, a ponadto porównywalne z zasobami mobilizacyjnymi całej osi.
Niemniej jednak niemieckie kierownictwo żywiło wiele ideologicznych uprzedzeń i stereotypów dotyczących ZSRR. Na przykład przywódcy niemieccy naprawdę wierzyli, że ludność radziecka była pod jarzmem reżimu bolszewickiego i byliby zadowoleni z „wyzwolenia”.
Na tej podstawie w latach 1940-1941 niemieckie dowództwo stworzyło plan „Barbarossa”, w którym zaproponowano projekt uderzenie pioruna w ZSRR, ofensywa w kilku kierunkach oraz użycie taktyki i strategii " wojna ”. Wiosną 1941 r. Niemieckie dowództwo przeznaczyło Armię Czerwoną tylko 2 miesiące na opór. Więc jakie były powody, dla których Niemcy mieli nadzieję na tak optymistyczny wynik kampanii?
Niemcy zebrały maksimum siły. | Zdjęcie: twitter.com.
Pierwszy - przewaga liczebna siły roboczej: za atak na ZSRR Niemcy i ich sojusznicy skupili ponad 4 miliony ludzi na kierunku wschodnim wobec 3,3 miliona ludzi (w tym rezerwa 6 tysięcy).
A jaki jest wynik: przewaga liczebna Wehrmachtu naprawdę pomogła Niemcom w pierwszej fazie wojny.
druga - położenie strategiczne: dwa duże zgrupowania wojsk radzieckich znajdowały się w okolicach Białegostoku i Lwowa, przez co znajdowały się w rzeczywistości otoczone przez wroga jeszcze przed rozpoczęciem wojny.
A jaki jest wynik: to naprawdę był błąd radzieckiego dowództwa. Dwie duże grupy żołnierzy zostały pokonane w pierwszych tygodniach wojny.
Trzeci - sabotaż i sabotaż: jeszcze przed 22 czerwca duża liczba sabotażystów z państw Osi została wrzucona w głąb terytorium ZSRR, niewiele osób wie, ale w pobliżu Leningradu (w w tym) działali sabotażyści fińscy (nie ma zwyczaju przypominać sobie takich stron wojny od czasów ZSRR, ponieważ po 1944 r. sprzymierzyć).
A jaki jest wynik: sabotaż i sabotaż rzeczywiście miał miejsce i wywarł silny wpływ na sytuację w Armii Czerwonej w pierwszych dwóch tygodniach, podczas gdy wielu operacjom wciąż udaremniły oddziały NKWD.
Czwarty - stawka dla ruchu nacjonalistycznego: przed wybuchem Wielkiej Wojny Ojczyźnianej ZSRR zwrócił terytoria zachodniej Ukrainy i Białorusi odpowiednich republik (Ukraińska SRR i BSRR), a także dokonały aneksji krajów bałtyckich w celu zwiększenia ich bezpieczeństwa przed zbliżającym się wojna. Z kolei niemieckie kierownictwo oparło się na tym, że miejscowa ludność zbuntuje się przeciwko sowieckiemu reżimowi, co ułatwi natarcie Wehrmachtu.
Ponadto od lat 30. XX wieku niemiecki wywiad wraz z polskim wywiadem aktywnie wspierał nacjonalistów ugrupowania i partie na terytorium Ukrainy i Białorusi, a także nie zrobiły wszystkiego, by ZSRR przedstawić jako wroga w oczach Bałtyku stany.
A jaki jest wynik: kolaboracja na terytorium Związku Radzieckiego nie była rzadkością, ale nie tak rozpowszechnioną, jak oczekiwali Niemcy. Wiele oddziałów „kolaborantów” przy pierwszej okazji uciekało z powrotem na stronę sowiecką, poddając się. Ponadto na okupowanym terenie od razu powstał ruch partyzancki i konspiracyjny, który bardzo często był nadzorowany przez funkcjonariuszy NKWD, oficerów Armii Czerwonej i przywódców partyjnych.
Piąty - złudzenia ideologiczne: niemieccy przywódcy błędnie wierzyli, że ludność ZSRR w przeważającej części ma negatywny stosunek do potęgi bolszewików i zacznie się buntować także po rozpoczęciu wojny. Ponadto Niemcy źle ocenili atmosferę wśród najwyższych przywódców ZSRR, wierząc, że po pierwszych niepowodzeniach militarnych w kraju Sowietów dojdzie do zamachu stanu.
CZYTAJ TAKŻE: Dlaczego na karabinie szturmowym Kałasznikow jest dziwny skośny kompensator?
A jaki jest wynik: w Niemczech sytuacja społeczna w ZSRR była absolutnie nieadekwatna. Większość ludności poparła obecny rząd. Należy zauważyć, że słynny Wielki Terror lat trzydziestych XX wieku uratował wiele powstań na tyłach ZSRR. Jest to jednak osobny duży temat do rozmowy.
Szósty - stawka na wojnę błyskawiczną: ZSRR musiał zostać szybko pokonany. Taktyka i strategia Blitzkriega generalnie umożliwiały wykonanie takiej sztuczki. Obliczenia zostały wykonane dla całkowitej klęski Armii Czerwonej do momentu ponownej mobilizacji Związku Radzieckiego i także zniszczenie większości przemysłu, który był skoncentrowany w zachodniej części stan.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
A jaki jest wynik: w pierwszych tygodniach natarcie wojsk niemieckich osiągnęło zawrotne 15-30 km w głąb lądu. Niemniej jednak, pomimo dużej liczby „kotłów” i klęski Armii Czerwonej na początku, niemieckie dowództwo przeceniało swoje siły w ramach planu Barbarossy. Niezłomność, desperacja i organizacja ruchu oporu Armii Czerwonej okazały się znacznie wyższe niż sądzili Niemcy.
W rezultacie, przeceniwszy swoją siłę i nie doceniając siły Związku Radzieckiego, Niemcy weszły na tę samą prowizję, którą znały bardzo dobrze jeszcze przed rozpoczęciem wojny. Dramatyczny i bezinteresowny opór Armii Czerwonej pozwolił ZSRR na przeprowadzenie totalnej mobilizacji, ewakuować znaczną część przemysłu, przerzucić formacje weteranów armii z Daleka Wschód. Ofiary pierwszych miesięcy wojny odniosły przyszłe zwycięstwo, a także umożliwiły wzmocnienie pozycji ZSRR w koalicja antyhitlerowska, zmieniająca kraj Sowietów z „tymczasowego sojusznika” krajów zachodnich w tej wojnie - w Główny. Bitwa o Moskwę i Leningrad stanie się apoteozą pierwszego etapu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Ale to już inna historia.
Jeśli chcesz dowiedzieć się jeszcze ciekawszych rzeczy, powinieneś przeczytać dlaczego żołnierze radzieccy jeździli na czołgach i transporterach opancerzonych na siedząco na zbroi.
Źródło: https://novate.ru/blogs/050620/54790/